راهنمای مهاجرت و زندگی

آیا می‌توان در کشوری که میانگین حقوق رسمی زیر 20 دلار در ماه است، زندگی کرد؟ ونزوئلا، با یکی از پایین‌ترین سطح درآمدهای رسمی در جهان، همچنان خانه میلیون‌ها انسانی است که با تمام سختی‌ها، می‌کوشند زندگی را از نو بسازند.

این مقاله، روایتی واقعی و مستند از تجربیات میدانی و مصاحبه‌های مردمی در شهرهای Caracas و Barquisimeto است. مردمی که یا کارمند بانک‌اند و ماهانه کمتر از 20 دلار درآمد دارند، یا کنار خیابان بساط میوه و سبزیجات برپا کرده‌اند و روزانه تا 30 دلار می‌فروشند.

در این گزارش می‌خوانید که چرا بسیاری از مردم ونزوئلا، شغل‌های رسمی را رها کرده‌اند و به کارهای غیررسمی روی آورده‌اند. نگهبانی فروشگاه، دستفروشی، فروش غذای خیابانی، آرایشگری سیار، و حتی راه‌اندازی دوره‌های آنلاین از خانه، جزو راه‌های واقعی برای تأمین زندگی هستند.

در بخشی از مقاله، با خانواده‌هایی آشنا می‌شویم که خانه‌ای کوچک اجاره کرده‌اند، صبح زود بار میوه را در وانت می‌چینند و به خیابان می‌زنند. این زندگی، ساده نیست؛ اما قابل دوام است. برخی حتی در این میان، موفق شده‌اند کسب‌وکارهای شخصی سودآوری راه‌اندازی کنند. اما این تنها بخش کوچکی از ماجراست.

جایی در ادامه مقاله، به بررسی تضاد شدید طبقاتی در ونزوئلا می‌رسیم: از بیمارستان‌های بدون دارو و بنزین سهمیه‌ای گرفته، تا مراکز خریدی که مردم در آن غذاهای گران‌قیمت می‌خورند و فیلم می‌بینند. تضادهایی که تصویری چندلایه از وضعیت امروز این کشور را به ما نشان می‌دهند.

اگر می‌خواهید بدانید که دقیقاً چه مشاغلی امروز در ونزوئلا سودآور هستند، چطور بدون مدرک و با حداقل سرمایه می‌توان درآمد داشت، و چرا برخی از مشاغل غیررسمی از شغل‌های دولتی هم درآمد بیشتری دارند، ادامه مقاله را از دست ندهید.

برای خواندن ادامه مطلب، به لینک منبع اصلی مراجعه کنید.

منبع: مجله ازهیچ!